Muurleeuwenbek heeft in de inmiddels 100 jaar oude tuinmuur een perfecte voedingsbodem.
- update – toevoeging: muurbloemen in Stanton (GB).
Muurleeuwenbek (Cymbalaria Muralis) houdt zich onder ogenschijnlijk ongunstige omstandigheden moeiteloos hangend staande.
Cymbalaria is een hangende plant; de bladeren zijn vijf- tot zevenlobbig en lang gesteeld. De bloem is lichtpaars of licht violet van kleur, en heeft twee licht gele vlekjes. De bloempjes zijn 0,8-1 cm breed en zitten ook op lange stengels in de bladoksels. Muurleeuwenbek bloeit zonder ophouden vanaf het vroege voorjaar doet ver in het najaar.
- Familie: Srophulariaceae (Helmkruidfamilie)
- Geslacht: Cymbalaria; NL naam: Muurleeuwenbek
- Afkomstig uit Kroatië en/of Noord-Italië
- Bloeitijd: april – november
Waarom doet Muurleeuwenbek het zo goed in een oude tuinmuur waar nooit zon op valt?
Cymbalaria heeft een voorkeur voor beschaduwde vochtige plaatsen. De plant vormt veel lange stengels die regelmatig wortel schieten, waardoor de plant zich vegetatief vermeerdert.
De bloem buigt na de bloei naar binnen, waardoor de zaden naar binnen vallen en in spleten tussen stenen in het donker kiemen.
Muurplanten in Engelse muren (Cotswolds)
In veel tuinmuren in de Cotswolds groeien planten die genoeg hebben aan wat spleten tussen de stenen. De constructie van veel van dit soort muren zorgt blijkbaar voor een goede voedingsbodem waarin de wortels zich goed kunnen vasthechten.
Deze muur staat in het schilderachtige dorpje Stanton (op weg van Birmingham naar de Cotswolds, die je in de verte ziet liggen (foto hieronder).
